از دوران باستان تا هنر خیابانی: شاهکار سرامیکی Otecki و Karkoszka در لودز

یک پازل مانند یک پازل است و در کوچکترین اجزای آن کل نهفته است.
گوستاو کلیمت (1862–1918)

این موزاییک با دوام تر از نقاشی دیواری، در این دوره جدید ثابت کرد که عضوی ارزشمند از خانواده هنرهای خیابانی است. اگرچه ممکن است به اندازه نقاشی‌های دیواری فعلی یا زودگذر نباشند، اما امکانات بی‌نظیری را ارائه می‌کنند که سرگردان ناآگاه را شگفت‌زده می‌کند و می‌تواند علیرغم ثبات ذاتی خود بر حیات وحش تأثیر بگذارد. موزاییک‌هایی که اغلب بر روی پایه‌های ستون‌های سبک نصب می‌شوند و در شکاف‌های ساختمان‌ها و حتی در سنگ‌فرش پنهان می‌شوند، لمس عمیقی شخصی دارند که احتمالاً با خاطرات کودکی شما صحبت می‌کند. نمونه‌های معاصر می‌توانند به اندازه هر نقاشی دیواری در مقیاس بزرگ باشند و تطبیق پذیری و جذابیت جاودانه خود را نشان دهند، و ما امروز یک نمونه جدید را در اینجا برای بررسی شما ارائه می‌کنیم.

از نظر تاریخی، موزاییک ها ریشه های غنی دارند. آنها حمام ها و ویلاهای روم باستان را تزئین کردند، صحنه های مذهبی در امپراتوری بیزانس را به تصویر کشیدند و مساجد و کاخ های امپراتوری اسلامی را تزئین کردند. رنسانس ایتالیایی این سنت‌ها را با تکنیک‌های کلاسیک ادامه داد و موزاییک‌های التقاطی آنتونی گائودی در بارسلونا مرزهای هنر را به گونه‌ای که هیچ‌کس نمی‌توانست در قرن گذشته پیش‌بینی کند، جابجا کرد.

اگرچه به طور سنتی در جنبش های گرافیتی و هنر خیابانی به عنوان ضدفرهنگ تلقی نمی شود، موزاییک ها با نقاشی های دیواری مدرن وجه مشترکی دارند، که بسیاری از آنها نیز از انتقاد مستقیم خودداری کرده اند و اغلب به عنوان “هنر عمومی” دیده می شوند. هر دو رسانه می توانند تأثیری ماندگار بر جوامع بگذارند و گذشته و حال را با حضور ماندگار و بیان هنری خود پیوند دهند.

“چهار طرف”، موزاییک سرامیکی تازه کشف شده در دیوار کناری خیابان 17 استروگا در لودز، لهستان، گواهی بر تلفیقی از هنر سنتی و هنر خیابانی معاصر است. این موزاییک جدید که توسط نقاشی دیواری مشهور Otecki طراحی شده و توسط استاد کاشی ساز Łukasz Karkoszka ساخته شده است، بیش از 100 متر مربع را پوشش می دهد و تکمیل آن چهار هفته طول کشید. فرآیند پیچیده شامل ایجاد و پخت بیشتر کاشی‌های سرامیکی مخصوص این پروژه بود که به مهارت و دقت بسیار بالایی نیاز داشت.

اوتکی، که نام اصلی وی وویچ کولاچ است، هنرمندی اهل وروتسواو است که به خاطر نقاشی‌های بزرگ و طراحی گرافیکش شهرت دارد. آثار او را می توان در شهرهای مختلف جهان از جمله هلسینکی، بوفالو، بردا، لیل، لیون، بزانسون، درسدن، کوزیته و مکان های متعددی در لهستان مشاهده کرد. سبک منحصر به فرد او که رئالیسم را با انتزاع ترکیب می کند، در موزاییک چهار طرف مشهود است. «در این طرح موزاییک، فرم‌های گیاه‌شناسی با پیکره‌های چهار نفره در هم تنیده شده است. اوتکی توضیح می دهد که چشمان آنها بسته است و نمادی از کناره گیری از دنیای حواس و سفر به درون است. “این رقص اضداد منعکس کننده چرخه ای از زندگی است که در آن شادی با درد و امید با مالیخولیا در هم می آمیزد.”

ایجاد کاشی های معرق زنده به زمان و دانش این صنعت نیاز داشت. Łukasz Karkoszka از آکادمی هنرهای زیبا در Wrocław چهار ماه را به ساخت کاشی‌ها اختصاص داد. Karkoshka می‌گوید: «تطبیق رنگ در سرامیک‌ها به دلیل واکنش‌های شیمیایی در حین پخت، چالش‌برانگیز است. من قطعات ترکیبی کلیدی مانند بنفش، فیروزه‌ای، سبز و صورتی و بسیاری از لعاب‌ها را خودم انجام دادم تا اطمینان حاصل کنم که رنگ‌ها با چشم‌انداز پروژه مطابقت دارند. آماده سازی مواد سرامیکی از برش و شماره گذاری خاک نسوز گرفته تا لعاب کاری و پخت کاشی ها در دمای 1200 درجه سانتی گراد بسیار دقیق بود.

کیوریتور پروژه، Michał Bieżyński، بر اهمیت این همکاری تاکید می کند. “ما یک ترکیب همزیستی منحصر به فرد از دو هنرمند داریم – Otecki در زمینه طراحی و Lukasz Karkoszka در زمینه فناوری. بیژینسکی خاطرنشان می‌کند که تلاش‌های ترکیبی آنها بعد جدیدی به فضای شهری لودز آورده است.

چهار طرف بخشی از یک ابتکار گسترده‌تر توسط مرکز رویداد Łódź برای ادغام اشیاء هنری مدرن در چشم‌انداز شهر است. این برنامه که بیش از یک دهه است ادامه دارد، با هدف ایجاد تأسیسات دائمی و موقتی که محیط شهری را غنی می کند، می باشد. موزاییک گواهی است بر جذابیت ماندگار هنرهای سنتی و معاصر، که گذشته و حال را با صنعتگری جدی پیوند می دهد.