گزارشی جدید از رهگیری نشان می دهد که یک برنامه پیام رسانی داخلی جدید برای کارمندان آمازون ممکن است یک رشته طولانی از کلمات از جمله “اخلاق” را ممنوع کند. بیشتر کلماتی که در لیست هستند، کلماتی هستند که یک کارمند ناراضی از آنها استفاده می کند – اصطلاحاتی مانند “اتحادیه”، “غرامت” و “افزایش”. طبق یک سند فاش شده که توسط رهگیرییکی از ویژگیهای این اپلیکیشن پیامرسان (هنوز در دست توسعه) این خواهد بود: «یک مانیتور خودکار واژهها را نیز مسدود میکند که میتوانند انتقادات احتمالی از شرایط خدمات آمازون باشند، البته، طرفداران اتحادیه دقیق نیستند و دوباره هزینه کردهاند.» با توجه به Intercept) پول زیادی برای “مشاوران ضد اتحادیه”.
پس در مورد این لیست مزخرف چطور؟
از یک طرف، به راحتی می توان فهمید که چرا یک شرکت می خواهد نه ابزاری را در اختیار کارمندان قرار دهد تا به آنها کمک کند کاری را انجام دهند که به نفع شرکت نیست. منظورم این است که اگر می خواهید با استفاده از جیمیل یا سیگنال یا حساب تلگرام خود سازماندهی کنید – یا حتی فقط شکایت کنید، این یک چیز است. اما اگر می خواهید با استفاده از اپلیکیشنی که این شرکت به این هدف برسید فراهم می کند برای اهداف تجاری داخلی، شرکت ممکن است یک شکایت قانونی کوچک داشته باشد.
از سوی دیگر، ظاهراً ظاهر بدی برای آمازون است – منع کارمندان به معنای واقعی کلمه از استفاده از کلماتی که (شاید؟) نشان می دهد که آنها کاری را انجام می دهند که شرکت دوست ندارد یا ممکن است به سادگی انجام دهند، ناخوشایند است، اگر غیراخلاقی نباشد. نشان می دهد که استانداردهای عملکرد شرکت در حد استاندارد نیست.
اما واقعاً چیزی که بیشتر از همه در مورد این طرح توجه من را جلب می کند این است که چقدر ژامبون است. منظورم کلمات کلیدی است؟ به طور جدی؟ آیا ما قبلاً نمی دانیم – و آیا ما همه میدانند، پس مطمئناً آمازون میداند – که پلتفرمهای رسانههای اجتماعی خیلی چیزها را ممکن میکنند، زیاد روش های پیچیده تر برای تأثیرگذاری بر رفتار مردم؟ ما قبلاً شاهد استفاده از فیس بوک برای دستکاری در انتخابات و حتی احساساتمان بوده ایم. در مقایسه با آن، این فهرست فرضی از کلمات شیطانی به نظر می رسد که دکتر ایول تلاش می کند کوسه ها را به پرتوهای لیزر مجهز کند. آنچه اتحادیه ها واقعاً باید نگران آن باشند، بسترهای ارائه شده توسط کارفرمایان است که نکن صراحتاً کلمات را مجاز نمیدانند، اما به شکلی نامحسوس تجربه کاربر را بر اساس استفاده از آن کلمات شکل میدهد. اگر کمبریج آنالیتیکا می توانست به طور قابل قبولی تلاش کند تا از این طریق بر انتخابات ملی تأثیر بگذارد، آیا یک کارفرما نمی تواند کاملاً معقولانه به دنبال شکل دادن به رأی اتحادیه به روشی مشابه باشد؟
در مورد ممنوعیت کلمه “اخلاق” فقط می توانم سرم را تکان دهم. توانایی صحبت آشکار در مورد اخلاق – در مورد ارزش ها، در مورد اصول، در مورد آنچه شرکت شما مخفف آن است – توسط اکثر محققان و مشاوران در زمینه اخلاق تجاری کاملاً اساسی در نظر گرفته می شود. اگر نمی توانید صحبت کنید در مورد آن، احتمال اینکه بتوانید آن را انجام دهید چقدر است؟
(با تشکر از MB برای راهنمایی من به این داستان.)