لیزا لافلام
هیچ خداحافظی تلخی روی آنتن برای لیزا لافلم، مجری اخبار ملی (اکنون سابق) CTV، هیچ سپری مراسمی باتوم به نسل بعدی، و هیچ برنامه پخش گذشته نگری برای تجلیل از روزنامه نگاری با حرفه ای درخشان و برنده جوایز وجود نخواهد داشت. همانطور که LaFlamme دیروز اعلام کرد، شرکت مادر CTV، Bell Media، تصمیم گرفته است به طور یکجانبه قرارداد خود را فسخ کند. (گزارش CBC در مورد این داستان را اینجا ببینید.)
اگرچه خود لافلام این ادعا را مطرح نکرد، البته بلافاصله گمانه زنی ها مبنی بر تصمیم شبکه بوده است. چیزی در رابطه با این واقعیت که لافلام یک زن در سن خاصی است. LaFlamme 58 است که طبق استانداردهای تلویزیون دقیقاً اینطور نیست جوان – به جز زمانی که آن را با سنی که در آن محبوب بود مقایسه کنید مردان کسانی که او را دنبال کردند صندلی های رهبری مربوطه خود را ترک کردند: پیتر منسبریج (69 ساله) و لوید رابرتسون (77 ساله) را در نظر بگیرید.
اما اکنون تئوری شوم تری در راه است: به جای زن ستیزی ساده و کم عمق، شواهدی نه تنها از تبعیض جنسیتی، بلکه از تبعیض جنسیتی همراه با مداخله شرکتی در برنامه خبری منتشر شده است. دو شر به قیمت یکی! جسی براون روزنامه‌نگار می‌گوید که لافلام اخراج شد، زیرا او در مقابل یکی از مدیران شرکت Bell Media ایستادگی کرد. براون گزارش می‌دهد که خودی‌ها می‌گویند مایکل ملینگ، معاون خبر Bell Media، چندین بار با LaFlamme درگیر شده و سابقه دخالت در پوشش اخبار را داشته است. براون همچنین گزارش می دهد که “ملینگ به طور مداوم عدم احترام به زنان در پست های ارشد تحریریه را نشان داده است.”
نیازی به گفتن نیست، حتی اگر توهین شخصی به همراه تبعیض جنسی توضیح دهد که در اینجا چه اتفاقی می افتد، باز هم به عنوان یک “تصمیم احمقانه” که مطمئناً برای شرکت دردسر ایجاد می کند، به نظر می رسد. من اکنون سیاستی را اتخاذ می کنم که زیر سوال نرود کسب و کار درک مدیران مجرب در صنایعی که به خوبی نمی شناسم. و من به دانش آموزانم توصیه می کنم که به این نتیجه نرسند که “این یک تصمیم احمقانه بود” فقط به این دلیل که آن را درک نمی کنند. اما با این حال، در سال 2022، تصور اینکه شرکت (یا به طور خاص، Melling) ندیدند که در این مورد واکنش منفی وجود داشته باشد، سخت است. اختلاف نظر یک چیز است، این که بدون تشریفات یک میزبان محبوب و برنده جایزه را کنار بگذارید. و عجیب است که یکی از مدیران ارشد یک اخبار سازمان فکر می‌کند با توجه به اینکه او در نهایت حقیقت دارد، آشکار نخواهد شد احاطه شده است توسط افرادی که وظیفه و تعهد شخصی آنها گزارش اخبار است.
و سخت است که شک نکنیم که این انتقال برای جانشین لافلام، عمر ساچدینا، خیلی خوشحال کننده نیست. البته مطمئنم که او از گرفتن این کار خوشحال است. اما در حالی که بیانیه مطبوعاتی Bell Media به نقل از ساچدینا چیزهای خوبی در مورد LaFlamme گفته است، او مطمئناً نمی‌خواست در میان انتقادات گسترده از انتقال، رهبری را بر عهده بگیرد. او نقش زیر سایه را بر عهده می گیرد. شاید این جایزه ارزش قیمتش را داشته باشد، اما تصور نکردن اینکه ساچدینا تا حدی قدرت داشت (یا اکنون دارد)، توانایی تاثیرگذاری بر انتقال به این طریق نیز سخت است. من نمی گویم (همانطور که برخی مطمئناً خواهند گفت) – به عنوان فردی که داستان واقعی را می داند – باید این کار را به عنوان دستاوردهای غیرقانونی رد می کرد. اما حداقل منصفانه به نظر می رسد که استدلال کنیم که او باید از نفوذ خود برای شکل دادن به گذار استفاده می کرد. و اگر مجری ارشد فعلی این کار را نکند آنها دارند ما واقعاً باید نگران استقلال آن نقش و آن سرمقاله باشیم.
یادداشت نهایی مرتبط با قدرت و حکمرانی در سازمان های پیچیده. در هر سازمانی که به خوبی اداره می شود، تصمیم برای حذف یک استعداد بزرگ و عمومی مانند لافلم به تأیید – یا حداقل تأیید ضمنی – بیش از یک مدیر ارشد نیاز دارد. این نشان می دهد که یکی از دو چیز درست است. یا Bell Media آن جور سازمانی نیست که به خوبی اداره شود، یا تعداد زیادی از مردم درگیر بوده اند و مقصر این هستند که بی تشریفاتی یک روزنامه نگار برنده جوایز را برنده شده است. کدام بدتر است؟